-
1 βιβλίου
βιβλίονstrip of: neut gen sg -
2 βιβλίου
Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > βιβλίου
-
3 ανατύπωση (βιβλίου)
повторно издањеГрчко-македонскиот речник (Έλληνες-Μακεδονική λεξικό) > ανατύπωση (βιβλίου)
-
4 κεφάλαιο (βιβλίου)
главапоглавjеГрчко-македонскиот речник (Έλληνες-Μακεδονική λεξικό) > κεφάλαιο (βιβλίου)
-
5 издание
издание с (действие, тж. изданное) η έκδοση; η εκτύπωση η δημοσίευση (опубликование) второе \издание (книги) η δεύτερη έκδοση ( βιβλίου)* * *с(действие, тж. изданное) η έκδοση; η εκτύπωση; η δημοσίευση ( опубликование)второ́е изда́ние (кни́ги) — η δεύτερη έκδοση (βιβλίου)
-
6 книжный
-
7 переплёт
переплёт м το δέσιμο (του βιβλίου)· το εξώφυλλο (обложка)' в \переплёте δεμένος· без \переплёта άδετος* * *мτο δέσιμο (του βιβλίου); το εξώφυλλο ( обложка) -
8 суперобложка
-
9 тираж
-
10 кийжный
кийжн||ыйприл τοῦ βιβλίου:\кийжный шкаф ἡ βιβλιοθήκη· \кийжныйая полка ἡ ράφι γιά βιβλία· \кийжный магазин τό βιβλιοπωλείο· \кийжныйая торговля τό ἐμπόριο βιβλίων ◊ Книжная палата ὁ οίκος τοῦ βιβλίου· \кийжный червь ὁ βιβλιοσκώληξ, ἡ βιβλιόφθειρα. -
11 προφητεία
προφητεία, ας, ἡ (προφήτης; Lucian, Alex. 40; 60; Heliod. 1, 22, 7; 1, 33, 2; 2, 27, 1; Ps.-Callisth. 2, 1, 3 [prophetic office]; CIG 2880, 4–6; 2881, 4; 5; OGI 494, 8f; PTebt 294, 8; 295, 10; LXX, Test12Patr; AscIs 3:21 and 31; Philo, Joseph., Just.; Ath. 9, 2)① act of interpreting divine will or purpose, prophetic activity αἱ ἡμέραι τῆς προφητείας αὐτῶν Rv 11:6. μισθοὺς λαμβάνει τῆς προφητείας αὐτοῦ he accepts pay for his activity as prophet Hm 11:12.② the gift of interpreting divine will or purpose, gift of prophesying (Iren. 1, 13, 4 [Harv. I 120, 4]), of Rahab 1 Cl 12:8. Of Christians Ro 12:6; 1 Cor 12:10; 13:2, 8 v.l.; 14:22. The pl. of various kinds and grades of prophetic gifts 13:8; 1 Th 5:20 (here mng. 3b is also prob.). τὸ πνεῦμα τῆς πρ. the spirit of prophecy Rv 19:10.③ the utterance of one who interprets divine will or purpose, prophecy (Jos., Ant. 9, 119; Just., D. 30, 2; 54, 2 al. Of the Sibyl: Theoph. Ant. 2, 36 [p. 190, 10]).ⓐ of OT inspired statement (Orig., C. Cels. 1, 51, 23; Hippol., Ref. 6, 19, 7; Theoph. Ant. 3, 25 [p. 256, 20]) ἡ προφητεία Ἠσαί̈ου Mt 13:14 (Just.. D. 50, 2 al.). αἱ προφητεῖαι beside ὁ νόμος Μωσέως (Μωϋσέως is better; s. Bihlmeyer p. xxxvi) ISm 5:1. Gener. of OT sayings 2 Pt 1:20f (but P72 appears to distinguish prophecy and OT writing: προφητεία καὶ γραφή); B 13:4 (Gen. 48:11; Just., A I, 54, 7 Μωϋσέως).ⓑ of inspired statements by Christian prophets ἐν προφητείᾳ in the form of a prophetic saying 1 Cor 14:6; 1 Th 5:20 (s. 2 above); 1 Ti 1:18; 4:14. οἱ λόγοι τῆς πρ. the words of the prophecy Rv 1:3. οἱ λόγοι τῆς πρ. τοῦ βιβλίου τούτου the words of prophecy in this book 22:7, 10, 18. οἱ λόγ. τοῦ βιβλίου τῆς πρ. ταύτης the words of this book of prophecy vs. 19.—DELG s.v. φημί II A. M-M. TW. -
12 ποθέν
ποθέν, enklitisch, irgend woher; Hom. gew. εἴ ποϑεν ἔλϑοι u. ä.; νῦν δ' αὖ τρίτος ἦλϑέν ποϑεν σωτήρ, Aesch. Ch. 1069; μή με λάϑῃ προςπεσών ποϑεν, Soph. Phil. 156; Tr. 734; in Prosa überall; σὺ δ' ἄν τι ἔχῃς βέλτιόν ποϑεν λαβεῖν, Plat. Crat. 246 b; ἐντεῦϑέν ποϑεν, Phaedr. 270 c; ἐκ βιβλίου ποϑὲν ἀκούσας, 268 c; ἀρχόμενοί ποϑεν ἄνωϑεν, Phil. 44 d; Sp. überall. – Mit dem Vorigen auf ΠΟΣ zurückzuführen.
-
13 κεφαλίς
-
14 ἀκούω
ἀκούω, fut. ἀκούσομαι; ἀκούσω Lyc. 378. 686. 1373; LXX.; N. T., Matth. 13, 14; Luc. Navig. 11; Anth.; aor. ἤκουσα; perf. ἀκήκοα, dor. ἄκουκα, Plut. Ages. 21; plusqpf. ἠκηκόειν Xen. Cyr. 3, 2, 2, ἀκηκόειν Plat. Crat. 384 b; pass. perf. ἤκουσμαι, aor. ἠκούσϑην, fut. ἀκουσϑήσομαι Plat. Rep. VI, 507 d; – 1) hören, οἱ δ' οὔασι πάντες ἄκουον Iliad. 12, 442, ὠσίν Plat. Rep. I, 352 e, οὔασιν ὄσσαν ἀκ. Hes. Th. 701; – a) die Person, aus deren Munde man etwas hört, steht im gen., βασιλῆος Iliad. 19, 256, Γοργίου Plat. Phil. 58 a, Σειρήνων Xen. Mem. 2, 6, 31; περὶ τοῦ δικαίου ἀκήκοας ἄλλων τε πολλῶν καὶ Ὁμήρου Plat. Alc. I, 112 b. Dazu tritt häufig ein Particip, βαρὺ στενάχοντος Od. 8, 95; σοῠ λέγοντος Plat. Prot. 320 b; αὐτοῦ καὶ περὶ φίλων διαλεγομένου Xen. Mem. 2, 4, 1. – Das Ausgehen des Gehörten von einer Person wird auch durch Präpositionen bezeichnet, πρός τινος Il. 6, 524; Her. 1, 118; Soph. Ai. 1214 Phil. 1063; ἔκ τινος Od. 15, 374; Her. 3, 62. In Prosa am gew. παρά τινός τι, Soph. O. R. 95; Thuc. 6, 93; παρὰ Τισσαφέρνους Κύρου στόλον Xen. An. 1, 2, 5; Plat. Rep. VI, 506 c; γνώμην ἀφ' ἁπάντων Thuc. 1, 125. – b) Die Sache steht im acc., wenn das eigentliche Object des Hörens ausgedrückt wird, μῦϑον, ὄσσαν, κλέος, βίοτον καὶ νόστον, von dem Leben u. der Heimkehr, Od. 1, 287; u. so Att.; pass. ἀκουόμεναι συμφωνίαι Plat. Rep. VII, 531 a; sehr gewöhnlich τινός τι, von einem etwas, ταῦτα Καλυψοῠς ἤκουσα, das habe ich die Kalypso sagen hören, Od. 12, 389; auch mit hinzugesetztem partic., ὅ σου καλῶς λέγοντος ἤκουσα Plat. Lach. 194 c; Προδίκου μυρία τινὰ ἀκήκοα διαιροῠντος Charm. 163 d; ἐμοῠ πᾶσαν ἀλήϑειαν Apol. 17 b; χαλεπῶς τήν φυγὴν ἤκουε, er hörte nicht gern von der Flucht sprechen Plut. Nic. 22; περί τινος Od. 19, 270. – c) Die Sache steht im gen., wenn sie das Hören veranlaßt, nicht als Gegenstand des Hörens gedachtwird, sodaß ἀκούειν eigentlich nicht transitiv zu fassen. Dah. nur bei Wörtern, die einen Ton bezeichnen, μυκηϑμοῠ τ' ἤκουσα βοῶν αὐλιζομενάων οἰῶν τε βληχήν Od. 12, 265, ἢ στοναχῆς ἠὲ κτύπου 21, 237, μύϑων καὶ ῥήσιος 290; ἀγγελίας Pind. Ol. 8, 81; ἱππικῶν, φρυαγμάτων, εὐγμάτων, βοῆς, Aesch. Sept. 227. 249 Ch. 493; φωνῆς, φήμης, Soph. Phil. 225 El. 1097; Eur. τίνων γόων ἤκουσα καὶ στέρνων κτύπον Suppl. 98; ἐμῆς γνώμης Herc. Fur. 279; ϑορύβου διὰ τῶν τάξεων ἰόντος, ein durch die Reihen gehendes Geräusch vernehmen, Xen. An. 1, 8, 16; τῶν λόγωντῶν πρὸς ὑμᾶς ἰόντωνἀκούσεσϑε, fast für τῶν ἀγγέλων; αὐτοῦ τοῠ νόμου Dem. 21, 46 vgl. 48; τῶνλοιδοριῶν καὶ κακηγοριῶν Dem. 8, 3, für λοιδορούντων; so daß man sichdie Sache hier immer als ein thätiges, auf das Ohr des Hörers einwirkendes denkt; dah. fällt Xen. Oec. 11, 11 τῆς χρηματίσεως für περὶ τῆς sehr auf, wie ὧν ἀκούω καὶ παρὰ τῶν ἀφικνουμένων λόγῳ τὰ δὲ καὶ δι' ἐπιστολῶν Dem. 50, 62; auch mit doppeltem gen., ἵνα μὴ τῶν δικαίων ἀκούῃ μου 18, 9. Aus Antiphon wird B. A. 89 δρᾶμ' ἀκοῠσαι angeführt für δράματος. – d) das Object des Hörens kann auch eine Person sein, über die man etwas hört; diese steht am gewöhnlichsten im acc., so daß ein partic. dazu tritt: τὸν μάντιν εἰπόντα ἤκουσε, er hörte, der Seher habe gesagt, Soph. Phil. 614; πτώσσοντας ὑφ' Ἕκτορι πάντας Il. 7, 129; vgl. Her. 7, 10, 8; Θεμιστοκλέα ἄνδρα ἀγαϑὸν γεγονότα, daß Themistokles ein wackerer Mann geworden, Plat. Gorg. 503 c; vgl. Xen. An. 1, 2, 21; τοὺς πολεμίους προςιόντας Cyr. 2, 4, 12; auch der bloße acc., τοῠτον γὰρ οὖν ἀκήκοας, du hast ja von ihm gehört, Ar. Thesm. 164. Häufig steht in diesem Falle, wo nicht das unmittelbare Vernehmen einer Rede ausgedrückt wird, das praes. ἀκούω mit Perfectbedeutung, ich habe vernommen, Od. 1 5, 403 νῆσός τις Συρίη κικλήσκεται, εἴ που ἀκούεις, Ὀρτυγίης καϑύπερϑεν, 3, 193 Ἀτρείδην δὲ καὶ αὐτοὶ ἀκούετε, ὡς ἦλϑε, ihr habt gehört von dem Atriden, daß er heimkehrte; vgl. Xen. An. 1, 9, 28 Hell. 6, 1, 4; auch acc. c. infin., ἀκούομέν σε ὄλβιον εἶναι Il. 24, 543; vgl. Soph. Ant. 817; so bes. bei Gerüchten oder unsichern Angaben: ἤκουε καλὸν αὐτὸν εἶναι Xen. Cyr. 1. 3, 1; An. 2, 5, 13. Es treten übrigens auch Partikeln ein, ὅτι, ὡς, οὕνεκα Soph. O. C. 33. Bei Hom. steht auch hier der gen. c. partic., Od. 1, 289 εἰ δέ κε τεϑνηῶτος ἀκούσῃς, vgl. 11, 458 Il. 24, 490; αὐτὰρ Ὀδυσσῆος οὔ ποτ' ἔφασκεν, ζωοῠ οὐδὲ ϑανόντος, ἐπιχϑονίων τευ ἀκοῠσαι Od. 17, 115. – 2) Auf Jemand hören, ihm Gehör geben, meist τινός; dat. Il. 16, 515 Soph. El. 220; von den Göttern: auf das Flehen der Menschen hören, sie anhören, Il. 1, 381; 16, 531 ὅττι οἱ ὦκ' ἤκουσε μέγας ϑεὸς εὐξαμένοιο; λιτῶν Aesch. Ag. 402; κατευγμάτων Eur. Hipp. 1160; vgl. Plat. Legg. XI, 931 c.; von Menschen: Gehör geben, ἄλλων μῦϑον ἀκούων πυνϑάνομαι Od. 2, 314; Il. 2. 200; folgen, gehorchen, ϑεοῦ δ' ἃς δῆμος ἄκουεν Od. 7, 11; οὐδὲν οὐδεὶς οὐδενὸς ἀκούει, leiner hört auf den andern, Eur. Cycl. 119; ἀρχῆς Aesch. Spt. 178; σοῠ, λόγων, Ag. 930 Suppl. 984; τῶν κρατούντων ἐστὶ πάντ' ἀκουστέα, den Gebietern muß man in Allem gehorchen, Soph. El. 340; vgl. O. C. 169; oft in Prosa, von VLL. πειϑαρχεῖν erkl., Her. 3, 61; Xen. Cyr. 8, 6, 1 An. 2, 6, 11; Pol. 5, 79; auch im mildern Sinne: beistimmen, billigen, vgl. Plat. Soph. 249 d; Ion. 536 d. – 3) übh. vernehmen, ἐκ βιβλίου ἀκούω, ich habe daraus gelernt, Plat. Phaedr. 268 c; auch lesen, bes. Sp., οἱ ἀκούοντες die Leser, z. B. Pol. 1, 13, 6, während bei den Att., bes. den Rednern, die Zuhörer so heißen. – 4) aus Verbindungen wie αἴσχεα πρὸς Τρώων Il. 6, 524, πολλὰ κακὰ ἀκ. Ar. Nub. 1329, μεῖζον κακὸν ἀκ. Hes. O. 719, übles zu hören bekommen, entwickelt sich die Bdtg: in einem Rufe stehen, κακῶς ἀκούειν, in bösem Rufe stehen; oft Eur.; κακῶς ἀκ. καὶ ὀνειδίζεσϑαι Plat. Hipp. mai. 304 e; Dem. 19, 314 κακῶς φησι ἀκηκοέναι, er sagt, er sei beschimpft, wenn einer γεγραμμάτευκας Αἰσχίνη zu ihm sagt; παρά τινι, bei einem, Pol. 3, 94; auch mit hinzugefügtem πρός τινος, von Jemand geschmäht werden, Her. 7, 16, 1 Luc. Fugit. 29; ὑπό τινος Lys. 8, 15; φλαύρως ἀκ. Her. 7, 10, 7; ἄριστα Ἑλλήνων ἤκουσαν, sie standen im besten Rufe unter den Griechen, 8, 93; vgl. Soph. Phil. 1297, ἄμεινον 9, 79, εὖ 2, 173; Xen. An. 7, 7, 23, καλά Cyr. 7, 1, 13, καλῶς Men. Stob. fl. 15, 1. Dah. tritt auch ein nominativ. dazu, ἤκουον εἶναι πρῶτοι, man sagte von ihnen, daß sie die Ersten wären, Her. 3, 131; οὐ τὸ καλὸς εἶναι ἄξιος ἀκούειν Plat. Lys. 207 a, du verdienst nicht – genannt zu werden; κόλακες καὶ ἐχϑροὶ καὶ πάντα ἤκουον, dem φίλοι καὶ ξένοι ὠνομάζοντο entgegengesetzt, Dem. 18, 46, nachgeahmt von Luc. Nigr. 22; αγαϑὸς ἀκούσεαι ἐξ ἀστῶν Theocr. 29, 21 vgl. 16, 30; κακός, ἀνάσσων, Soph. O. C. 992 O. R. 903; πᾶν ῥῆμα καὶ πᾶσαν φωνήν, jedes Schmähwort zu hören bekommen, Pol. 12, 8, 5. – 5) ὡς οὕτω γε ἀκοῠσαι, wie man so hört, beim ersten Anhören, ohne nähere Prüfung, Plat. Euth. 3 b, als selbstständiger Zwischensatz; vgl. Wolf Lept. p. 235. – 6) Bei Ath. III, 81 f u. öfter τὸ κυδώνιον μῆλον ἀκούουσιν, sie verstehen darunter eine Quitte, vgl. Phot. lex. V. ἀάπτους u. Poll. 9, 69. – Hom. braucht das med. für act., ἀκούετο λαὸς ἀυτῆς Il. 4, 331.
-
15 ακουω
(ᾰ) (fut. ἀκούσομαι, aor. ἤκουσα - эп.-дор., aor. ἄκουσα с ᾱκ и ᾰκ, pf. ἀκήκοα - дор. ἄκουκα, ppf. ἠκηκόειν и ἠκηκόη - ион. ἀκηκόειν и ἀκηκόη; pass.: fut. ἀκουσθήσομαι, aor. ἠκούσθην pf. ἤκουσμαι; редко med.)1) слышатьἀ. τινός Hom., Her., Xen.— слышать кого-л.;
χαλεπῶς ἤκουέ τι Plut. — ему тяжело было слышать что-л.;ἀ. τί τινος Hom., τι ἔκ τινος Hom., τι πρός τινος Hom., Her., Soph., τι παρά τινος Xen., Plat. и τι ἀπό τινος Thuc., реже τινός τινος Hom., Dem. и τι ὑπό τινος Xen. — слышать что-л. (о чём-л.) от кого-л.;τοῦτον γὰρ οὖν ἀκήκοας Arph. — ты ведь про него слышал2) слышать ( в прошлом), знать понаслышкеἔξοιδ΄ ἀκούων Soph. — я знаю понаслышке;
ὡς οὕτω γε или ὥς γε οὑτωσὴ ἀκοῦσαι Plat. — как слышно, как говорят3) слушать(τινός Diog.L.)
οὗ καὴ σὺ ἀκήκοας Plat. — (Перикл), слушателем которого ты сам был4) благосклонно выслушивать, вниматьἀκοῦσαί τινος εὐξαμένου Hom. или κατευγμάτων τινός Eur. — внять чьим-л. мольбам
5) слушаться, повиноваться(τινός Hom., Aesch., Her., Dem., Plut.)
ἀκούει οὐδὲν οὐδεὴς οὐδενός Eur. — никто ни в чем никому не повинуется6) слышать, пониматьκλύοντες οὐκ ἤκουον Aesch. — они слушали, но не понимали
7) узнавать(ἐκ βιβλίου Plat.)
οἱ ἀκούοντες Polyb. — читателиκακῶς ἀ. πρός τινος Her., ὑπό τινος Lys. и παρά τινι Polyb., Plut.; — иметь дурную славу у кого-л.;
πᾶν ῥῆμα καὴ πᾶσαν φωνέν ἀ. Polyb. — подвергаться всевозможным поношениям;πᾶσιν ἐν Ἀργείοισιν ἤκουες τάδε Eur. — так говорили о тебе все аргивяне;Ἀργεῖοι ἤκουον μουσικέν εἶναι Ἑλλήνων πρῶτοι Her. — аргивяне слыли первыми музыкантами среди греков;εἴπερ ὄρθ΄ ἀκούεις πάντ΄ ἀνάσσων Soph. — если тебя правильно называют владыкой мира -
16 κεφαλις
-
17 ποθεν
I.Iadv. энкл. [πού] откуда-либоὅσσα τέ οἱ νῦν ἐστὴ καὴ εἴ π. ἄλλα γένοιτο Hom. — то, что ныне имеется, и другое, (что) откуда-л. могло бы появиться;
ἐκ βιβλίου π. Plat. — из какой-л. книги;ἐντεῦθέν π. Plat. — так или иначеIIII.ион. κόθεν adv. interr. и relat. [ποῦ]1) откуда Hom. etc.π. γῆς ἦλθες ; Eur. — из какой страны пришла ты?;
π. ἄρξωμαι ; Aesch. — с чего бы мне начать?;πῶς καὴ π. ; Plat. — как и откуда?;π. ἔχω ; Plat. — откуда же мне знать?2) как, каким образомπ., ὦ ΄γαθέ ; Plat. — каким же это образом, мой милый?
-
18 προισχω
(= προέχω См. προεχω)(преимущ. med.)
1) держать перед собою, т.е. протягивать, простирать(χεῖρας Thuc.; τὰς ἱκετηρίας Plut.)
τέν κόμην προϊσχόμεναι λελυμένην Plut. — (сабинянки, с мольбой) протягивающие (свои) распущенные волосы;τὸ ἱμάτιον τοῦ βιβλίου προϊσχόμενος Plut. — (Катон Утический читал), заслоняя книгу тогой;προϊσχόμενοι τῶν ὄψεων τὰς χεῖρας Plut. — закрывая лица руками2) произносить, объявлять, предлагатьπροϊσχόμενος ἔπεα ὡς … Her. — объявив, что …;
προϊσχομένου λόγον τόνδε Her. — когда он заявил это;3) выдвигать в качестве основания, ссылаться (на что-л.), приводить(πρόφασιν Her.; μυρίας σκήψεις Plut.)
-
19 συνεχες
Iτό1) непрерывность Arst.τῶν ὕπνων τὸ μέ σ. Plut. — прерывистый сон
2) связность (sc. τοῦ βιβλίου Plut.)3) постоянная связь, непрерывное общение(τοῦ δήμου Plut.)
4) плотность, густота(τὸ πυκνὸν καὴ σ. Plut.)
5) упорство(τῆς ἁμίλλης Thuc.)
6) смежностьὁ κατὰ τὸ σ. Polyb. — непосредственно прилегающий
II -
20 иллюстратор
ο εικονογράφος (βιβλίου).Русско-греческий словарь научных и технических терминов > иллюстратор
См. также в других словарях:
βιβλίου — βιβλίον strip of neut gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
εκδότης — Οποιοσδήποτε αναλαμβάνει να κάνει γνωστό ένα ανέκδοτο έργο ή να παρουσιάσει –αναθεωρημένο ή επιμελημένο ξανά– ένα κείμενο ήδη γνωστό. Η σύγχρονη σημασία της έκδοσης, ως συνόλου αντιτύπων του ίδιου έργου, συνδέεται με την εφεύρεση της τυπογραφίας … Dictionary of Greek
κώδικας — Χειρόγραφο βιβλίο το οποίο χρησιμοποιούσαν κυρίως πριν από την εφεύρεση της τυπογραφίας. Ο όρος προέρχεται από τη λατινική λέξη caudex (αργότερα codex), που αρχικά σήμαινε κορμό δέντρου και γενικότερα ξύλο, και κατέληξε να δηλώνει κατά τη ρωμαϊκή … Dictionary of Greek
Ισπανία — Επίσημη ονομασία: Βασίλειο της Ισπανίας Έκταση: 504.782 τ. χλμ. Πληθυσμός: 40.037.995 (2001) Πρωτεύουσα: Μαδρίτη (2.882.860 κάτ. το 2000)Κράτος της νοτιοδυτικής Ευρώπης, στην Ιβηρική χερσόνησο. Συνορεύει στα ΒΑ με τη Γαλλία και την Ανδόρα, στα Δ… … Dictionary of Greek
Δευτερονόμιο — Το πέμπτο βιβλίο της Πεντατεύχου, το οποίο οι Εβραίοι ονομάζουν Έλλε Χαντεβαρίμ (= αυτοί οι λόγοι). Σύμφωνα με τη βιβλική αφήγηση (Βασιλειών Δ’, 22,8 κ.ε.), το Δ. ανακαλύφθηκε στον Ναό από τον ιερέα Χελκία, ο οποίος έπεισε τον βασιλιά Ιωσία να… … Dictionary of Greek
βιβλιοδεσία — Σύνολο εργασιών με τις οποίες συναρμολογείται σε τόμο ένα βιβλίο με τη συρραφή ορισμένου αριθμού τυπογραφικών φύλλων και την επικόλληση εξωτερικού περιβλήματος. Στην καθημερινή ομιλία, o όρος χρησιμοποιείται και για να υποδηλώσει μόνο το… … Dictionary of Greek
κεφαλίδα — η (ΑΜ κεφαλίς, ίδος) μικρό κεφάλι, κεφαλάκι («κεφαλίδας ἥλων», Αθήν.) νεοελλ. 1. ο τίτλος εντύπου ή κεφαλαίου ο οποίος σε μερικά βιβλία αναγράφεται στην κορυφή κάθε σελίδας 2. ρητό ή απόφθεγμα που προτάσσεται σε βιβλίο ή σε κεφάλαιο βιβλίου,… … Dictionary of Greek
προμετωπίδα — Βιβλιογραφικός όρος που χρησιμοποιείται για να υποδηλώσει την πρώτη τυπωμένη σελίδα ενός βιβλίου, η οποία περιέχει το όνομα του συγγραφέα, τον τίτλο και συνήθως και τον εκδότη. Τα πρώτα έντυπα βιβλία δεν είχαν π. με τη σύγχρονη σημασία της λέξης· … Dictionary of Greek
Αποκάλυψις του Ιωάννη — Τίτλος του μοναδικού προφητικού βιβλίου στην Καινή Διαθήκη που βρίσκεται τελευταίο στη σειρά από όλα τα άλλα βιβλία της. Συγγραφέας της είναι o απόστολος και ευαγγελιστής Ιωάννης, που έχει γράψει το τέταρτο Ευαγγέλιο και τις τρεις καθολικές… … Dictionary of Greek
Εσθήρ — I (5ος αι. π.Χ.). Βιβλικό πρόσωπο. Αποτελεί το κεντρικό πρόσωπο πολλών εθνικοθρησκευτικών ιουδαϊκών παραδόσεων. Ζούσε στην Περσία μαζί με όσους ομόθρησκούς της δεν επωφελήθηκαν από το διάταγμα του Κύρου για να γυρίσουν στην πατρίδα τους μετά τη… … Dictionary of Greek
Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής — Επίσημη ονομασία: Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής Συντομευμένη ονομασία: ΗΠΑ (USA) Έκταση: 9.629.091 τ. χλμ Πληθυσμός: 278.058.881 κάτ. (2001) Πρωτεύουσα: Ουάσινγκτον (6.068.996 κάτ. το 2002)Κράτος της Βόρειας Αμερικής. Συνορεύει στα Β με τον… … Dictionary of Greek